فقط مربوط به کبد نیست| یک کشف علمی درک ما از خطرات ویروس هپاتیت E را تغییر می‌دهد

به گزارش مجله خبری نگار، این کشف که توسط محققان دانشگاه‌های بوخوم و هانوفر انجام شده است، درک علمی رایج از این ویروس را تغییر می‌دهد و دریچه‌ای به سوی ارزیابی مجدد جامع استراتژی‌های تشخیصی و درمانی می‌گشاید.

ویروس هپاتیت E (HEV) مدت‌هاست که با عفونت‌های حاد کبدی مرتبط دانسته می‌شود، اما تیم تحقیقاتی آلمانی نشان داده است که این ویروس حیله‌گر قادر به حمله به سلول‌های کلیه و تکمیل چرخه زندگی خود در آنجا با همان کارایی است که در کبد انجام می‌دهد. حتی نگران‌کننده‌تر اینکه، این ویروس در صورت وجود در کلیه‌ها، مقاومت قابل توجهی در برابر درمان‌های ضد ویروسی نشان داده است. نشان داده شده است که ریباویرین، داروی اصلی مورد استفاده در درمان، هنگامی که ویروس در سلول‌های کلیه مستقر می‌شود، بخش زیادی از اثربخشی خود را از دست می‌دهد.

دکتر آندره گومر، یکی از نویسندگان این مطالعه، توضیح می‌دهد که این رفتار متفاوت ویروس بین کبد و کلیه‌ها به دلیل تفاوت‌های متابولیکی بین این دو اندام است و کلیه‌ها را به محیط مساعدتری برای ویروس جهت ایجاد مقاومت دارویی تبدیل می‌کند.

این یافته‌ها نگرانی‌های جدی را ایجاد می‌کند مبنی بر اینکه کلیه‌ها ممکن است به عنوان "مخزن پنهان" ویروس عمل کنند، به خصوص در موارد مزمن، که در آن ویروس حتی پس از درمان ظاهراً موفقیت‌آمیز می‌تواند دوباره از کلیه‌ها پخش شود.

برای رسیدن به این نتیجه‌گیری‌ها، محققان نمونه‌های پلاسمای خون، مدفوع و ادرار بیماران مبتلا به عفونت‌های مزمن با این ویروس را تجزیه و تحلیل کردند.

نتایج، تفاوت‌های ژنتیکی واضحی را بین سویه‌های ویروسی موجود در کبد (که از طریق مدفوع دفع می‌شوند) و سویه‌های موجود در کلیه‌ها (که از طریق ادرار دفع می‌شوند) نشان داد. این تفاوت‌ها نشان می‌دهد که ویروس در هر اندام، فرآیند تکاملی جداگانه‌ای را طی می‌کند و این امر آن را با شرایط و چالش‌های درمانی مختلف سازگارتر می‌سازد.

محقق نلا مایر، یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه، هشدار می‌دهد که این پدیده ممکن است توضیح دهد که چرا درمان برخی از بیماری‌های مزمن بسیار دشوار است، به طوری که ویروس پس از یک دوره درمان به ظاهر موفق، دوباره ظاهر می‌شود. وجود این "مخزن کلیوی" همچنین ممکن است ویروس را قادر سازد تا با گذشت زمان مقاومت دارویی گسترده‌تری ایجاد کند.

این یافته‌ها به‌ویژه زمانی اهمیت پیدا می‌کنند که گروه‌هایی را در نظر بگیریم که بیشتر در معرض خطر ابتلا به این ویروس هستند، مانند بیماران دارای نقص ایمنی، افراد مبتلا به HIV، دریافت‌کنندگان پیوند عضو و زنان باردار، که در میان آنها میزان مرگ و میر در صورت ابتلا به ۲۰ درصد می‌رسد.

این مطالعه بر نیاز فوری به توسعه دارو‌های جدیدی که ویروس را در تمام اندام‌هایی که می‌توانند در آنها ساکن شوند، نه فقط کبد، هدف قرار دهند، تأکید می‌کند.

شایان ذکر است که ویروس هپاتیت E برای دهه‌ها پس از اولین شناسایی در طول یک بیماری همه‌گیر در سال‌های ۱۹۵۵ و ۱۹۵۶، همچنان یک راز باقی ماند. امروزه، با ثبت تقریباً ۵۰ میلیون مورد ابتلا در سال در سراسر جهان، این اکتشافات جدید بیش از هر زمان دیگری ضروری هستند. آنها دریچه‌ای به سوی درک عمیق‌تر از مکانیسم‌ها و روش‌های ویروس برای مبارزه با آن می‌گشایند و تأیید می‌کنند که نبرد با این دشمن پنهان دیگر تنها به کبد محدود نمی‌شود.

منبع: نیوز مدیکال